Postanowienie o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej złożonej w 2018 r. przez FZPDiWR
Trybunał Konstytucyjny nawet nie rozpocznie prac zmierzających do zbadania, czy część zapisów ustawy z 16 września 2011 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych innych ustaw, która wprowadziła między innymi konieczność 30-procentowych wyłączeń, jest zgodna z Konstytucją. Swoją decyzję sąd konstytucyjny umotywował tym, że Federacja nie jest uprawniona do wnioskowania do TK o zbadanie, czy wspomniana ustawa jest zgodna z Konstytucją.
Z treści postanowienia Trybunału Konstytucyjnego w składzie: Krystyna Pawłowicz z 14 lipca możemy dowiedzieć się, że ostateczną decyzję sędzia podjęła po „wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym”. „Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że zarówno treść kwestionowanych przepisów, jak również wzorce kontroli, które powołuje Federacja – art. 2, art. 20, art. 22, art. 23, art. 31 ust. 3, art. 32 oraz art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji – oraz uzasadnienie postawionych zarzutów, w szczególności przytoczona argumentacja, świadczą o tym, że wnioskodawca występuje w interesie swoich członków-przedsiębiorców i w obronie ich stanu posiadania (jako dzierżawców), nie zaś w celu ochrony uprawnień pracodawczych członków Federacji w ramach relacji łączącej ich z pracownikami (stosunek pracy). W konsekwencji, TK stwierdza, że ustalony przez Federację zakres zaskarżenia wykracza poza granice ograniczonej rzeczowo legitymacji procesowej, konsumując cechy wniosku, który mogą złożyć jedynie podmioty legitymowane ogólnie, wymienione w art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji. Wskazana okoliczność jest (...) podstawą odmowy nadania wnioskowi dalszego biegu”.
Źródło: My dzierżawcy nr 8 (70) Sierpień 2020